Naruszenie nietykalności cielesnej. Każdy człowiek powinien mieć zagwarantowaną wolność od fizycznych oddziaływań na jego ciało. Jeśli nie chce i nie wyraża zgody, nikt nie ma prawa go dotykać. Jest to określone na mocy Ustawodawcy w art. 217&1 Kodeksu Karnego i podlega odpowiedzialności karnej za naruszenie nietykalności cielesnej.
Czym jest nietykalność cielesna?
Nietykalność cielesna w najprostszym tego słowa znaczeniu jest to wolność każdego człowieka, która pozwala mu zachować nienaruszalność jego sfery cielesności. Każdy człowiek ma więc prawo do tego, by nie być dotykanym wbrew swojej woli. Wiąże się to jednocześnie i z godnością osobistą człowieka. Ktoś, kto działa niezgodnie z prawem, okazuje drugiemu człowiekowi brak szacunku i brak poszanowania jego woli. Skoro nie zgadzamy się na to, by ktoś nas dotykał, a ten mimo wszystko to robi, nawet nie wyrządzając nam cielesnej, fizycznej krzywdy, łamie prawo. Należy jednak tutaj pamiętać o jednej, jakże ważnej kwestii, a mianowicie nietykalność cielesna nie jest związana z integralnością cielesną, gdyż nie wiąże się ona z wyrządzeniem uszkodzenia ciała. Tym zajmuje się Kodeks Karny w innym toku postępowania.
Art. 217. – [Nietykalność cielesna] – Kodeks karny.
Dz.U.2020.1444 t.j.
Akt obowiązujący Wersja od: 5 grudnia 2020 r.
Art. 217. [Nietykalność cielesna]
W jaki sposób można naruszyć nietykalność cielesną?
Istnieją różne formy naruszenia nietykalności cielesnej. W każdym przypadku wiążą się one z zachowaniami, które są fizyczną formą oddziaływania na ciało człowieka, bez jego akceptacji. Jeśli więc ktoś nie wyraża zgody na dotyk, ma do tego prawo i nikt, absolutnie nikt nie może takiej osoby dotknąć. Naruszenie nietykalności cielesnej jak wspomnieliśmy może mieć różny wydźwięk. Najczęściej spotykaną jest zadanie pokrzywdzonemu ciosu, który to spowodowany jest zetknięciem ciała pokrzywdzonego z ciałem sprawcy lub ciała pokrzywdzonego z przedmiotem, który znajduje się w ręku sprawcy. Kolejnymi formami są na pewno i inne naruszenia sfery cielesnej, wbrew jego woli. Mogą to więc być: szarpanie, popychanie, szczypanie, ciągnięcie za włosy, kłucie, polewanie wodą, rozpylanie gazu i wszelkie inne, które są zadawane człowiekowi, bez wyrażenia przez niego zgody. W działaniach takich sprawca nie chce wyrządzić człowiekowi krzywdy, ale chce zaatakować jego godność osobistą. Nietykalność cielesna nie jest więc to bicie w celu wyrządzenia komuś krzywdy, sprawienia mu bólu, zagrożenia jego zdrowia czy nawet życia. To wszelkie te sytuacje, w których ktoś chce, by druga osoba poczuła się niekomfortowo, nieprzyjemnie i źle. W sytuacjach, w których pojawiają się w wyniku dotknięcia człowieka przez inną osobę wbrew jej woli różnego rodzaju uszkodzenia ciała, wówczas czyn taki rozważany jest inaczej i kwalifikuje się w ramach przestępstw przeciwko zdrowiu, w sposób szczególny w odniesieniu do art. 157 Kodeksu Karnego.
Stopień szkodliwości czynu
Jednym z kluczowych elementów, na jakich należy się skupić w kwestii postępowania wobec sprawcy jest stopień szkodliwości czynu. Określając bowiem daną sytuację, należy przede wszystkim ocenić, czy konkretny czas godzi w dobra akceptowane społeczne, takie, które są pod ochroną prawa. W art 115 &2 K.K. określone są stopnie społecznej szkodliwości czynu i to właśnie na nich bazuje całe postępowanie sądowe. Co więc bierze się pod uwagę określając stopień szkodliwości czynu? Niezwykle ważnym elementem są okoliczności natury przedmiotowej, jak również i podmiotowej. W pierwszym przypadku mowa jest o rodzaju i charakterze naruszonego dobra, o rozmiarze wyrządzonej szkody, jak również i sposobach oraz okolicznościach, w jakich czyn został popełniony., Bierze się tutaj także pod uwagę rodzaj naruszonych reguł ostrożności oraz co ważne, stopień ich naruszenia. W drugim przypadku chodzi o postać zamiaru, bądź też brak zamiaru, a także i motywacja sprawcy. Każdy przypadek jest zupełnie inny i każdy wymaga indywidualnego podejścia, oceny i postawionego wyroku. Duże tutaj znaczenie ma zamiar sprawcy, a więc może on mieć bezpośredni, a także ewentualny, lekkomyślny, w stanie ograniczonej niepoczytalności. Inaczej ocenia się zamiar przemyślany, a inaczej zamiar nagły.
Wymiar kary za naruszenie nietykalności cielesnej
Biorąc pod uwagę wszelkie powyższe przesłanki, wobec toczącego się przeciwko sprawcy postępowania, zasądzony musi zostać odpowiedni wymiar kary, jeśli okaże się, że faktycznie naruszył on nietykalność cielesną drugiej osoby. Wymiar kary może występować więc w formie grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do roku czasu. Czy może dojść do odstąpienia od wymierzenia oskarżonemu kary? Może. Taka sytuacja ma miejsce na przykład, gdy pokrzywdzony wykonał wobec sprawcy wyzywające zachowanie lub jeśli sam też naruszył nietykalność drugiej strony.
Bez wątpienia sprawy prowadzone w obrębie naruszenia nietykalności cielesnej nie są łatwe i szybkie w zakończeniu. O ile bowiem w niektórych przypadkach dochodzi do ewidentnego naruszenia cielesności i sprawca przyznaje się do tego, bo na to wskazują dowody, o tyle w wielu sytuacjach dane działania są niejasne i potrzeba wielu spraw, by ukazać winę oskarżonego lub by wybronić go ze stawianego mu zarzutu.