Kto płaci świadczenie rehabilitacyjne po ustaniu zatrudnienia? Ze świadczenia rehabilitacyjnego korzystają osoby, których stan zdrowia nie pozwala na powrót do pracy i konieczne staje się dalsze leczenie. Wypłaca je pracodawca bądź organ rentowy, także po ustaniu zatrudnienia. Co warto wiedzieć o świadczeniu rehabilitacyjnym? Jak się o nie ubiegać i kiedy możemy oczekiwać na pieniądze, jeśli ustanie zatrudnienie?
Czym jest świadczenie rehabilitacyjne?
Pracownik, który dozna uszczerbku na zdrowiu w związku z chorobą czy wypadkiem, przez pierwszy okres przebywa na świadczeniu chorobowym. W praktyce oznacza to, że pozostaje niezdolny do pracy, a jednocześnie wciąż jest zatrudniony w konkretnym zakładzie. Zasiłek chorobowy może być wypłacany nie dłużej, niż przez 182 dni w ciągu roku. W większości przypadków pracownik po tym czasie jest w stanie wrócić do wykonywania swoich codziennych obowiązków. Niemniej jednak bywa i tak, że konieczne jest dalsze leczenie bądź kontynuowanie rehabilitacji. W takiej sytuacji pracownik nie ma już prawa do zasiłku chorobowego, jednak nie pozostaje bez środków do życia – może ubiegać się o świadczenie rehabilitacyjne. Kiedy je otrzyma? Otóż wyłącznie w przypadku, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo, że dalsze leczenie bądź rehabilitacja pozwolą na powrót do zdrowia, a tym samym do pracy. W praktyce o świadczenie rehabilitacyjne musimy ubiegać się już na 6 tygodni przed zakończeniem okresu pobierania zasiłku chorobowego. W przeciwnym razie przez pewien okres możemy pozostawać bez pieniędzy, gdyż wtedy wydłuża się czas na rozpatrzenie wniosku.
Świadczenie rehabilitacyjne także po ustaniu zatrudnienia
Świadczenie rehabilitacyjne organ przyznaje nie tylko osobom, które pozostają w stosunku pracy na moment składania wniosku. W wielu przypadkach pracodawcy rezygnują ze współpracy z osobą, która nie może pojawić się w zakładzie, nawet jeśli rokowania co do jej stanu zdrowia są dobre. Pracodawcy mają prawo podjąć taką decyzję, zwłaszcza w przypadku, gdy umowa zawarta z pracownikiem kończy się wraz z określonym dniem. Zwróćmy też uwagę na fakt, iż świadczenie rehabilitacyjne możemy pobierać nawet przez 12 miesięcy. Organ rentowy przyznaje go jednorazowo bądź w częściach, na przykład na 2 czy 3 miesiące. Później oczywiście możemy ubiegać się o przedłużenie okresu zasiłkowego, jednak wiąże się to z koniecznością złożenia kolejnego wniosku wraz z niezbędną dokumentacją dodatkową. Jednocześnie pracodawca nie może rozwiązać umowy z pracownikiem, który przebywa na świadczeniu rehabilitacyjnym, jedynie przez pierwsze 3 miesiące. W późniejszym okresie może albo w dalszym ciągu zatrudniać daną osobę, albo rozwiązać z nią umowę z powodu zbyt długiej nieobecności w pracy. Wtedy również mówimy o ustaniu zatrudnienia. Pracownik wciąż ma prawo do świadczenia rehabilitacyjnego, lecz nie pozostaje on już w stosunku pracy.
Kto wypłaca świadczenie rehabilitacyjne po ustaniu zatrudnienia?
Pracownicy często zastanawiają się, kiedy otrzymają przelew bankowy oraz do kogo zgłosić się, jeśli nie przyjdzie on w określonym czasie? W tym kontekście musimy zwrócić uwagę na dwie kwestie. Często bowiem pracownicy oczekują na przelew od pracodawcy, jeśli nadal pozostają w stosunku pracy. Tymczasem odpowiedzialność za wypłatę wszelkich świadczeń przejmuje na siebie ZUS, jeśli pracodawca zgłosić do ubezpieczenia mniej, niż 20 osób. W małych zakładach pracy świadczenie rehabilitacyjne najczęściej wypłaca więc organ rentowy. Po ustaniu zatrudnienia to on przejmuje na siebie ten obowiązek, nawet jeśli wcześniej przelew realizowany był przez pracodawcę. Niemniej jednak pracownicy powinni wiedzieć, że pracodawca realizuje jedynie wytyczne, które daje ZUS. Jeśli przyzna on świadczenie rehabilitacyjne, a pracownik nadal pozostaje w stosunku pracy, to jakiekolwiek wątpliwości zgłaszamy do organu rentowego. Pracodawca nie ma bowiem wpływu na wysokość zasiłku ani na czas jego pobierania. Nie składa również w naszym imieniu stosownych wniosków.
Do kogo odwołać się w kwestii świadczenia rehabilitacyjnego po ustaniu zatrudnienia?
Jak już wiemy, świadczenie rehabilitacyjne po ustaniu zatrudnienia wypłaca organ rentowy, czyli ZUS. On również przyznaje prawo do pobierania świadczenia oraz decyduje, jak długo będzie ono przysługiwało konkretnej osobie. Jeśli otrzymamy decyzję odmowną w kontekście jego przyznania bądź mamy jakiekolwiek wątpliwości, dotyczące na przykład wysokości zasiłku, to zgłaszamy je do organu rentowego. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, w której zatrudnienie ustało na skutek dłuższej nieobecności w pracy bądź wygaśnięcia umowy. Jednocześnie musimy mieć świadomość, że ZUS nie rozwiązuje sporów, które mają miejsce na linii pracownik-pracodawca. W przypadku jakichkolwiek roszczeń, należy zgłosić się bezpośrednio do pracodawcy bądź do sądu pracy, jeśli nie znajdziemy porozumienia. Pamiętajmy jednocześnie, że świadczenie rehabilitacyjne jest prawem, a nie obowiązkiem, zatem aby w ogóle je otrzymać, należy złożyć stosowny wniosek wraz z niezbędną dokumentacją we właściwym oddziale ZUS.